De ontwikkeling van het jonge kind monitoren: waarom en hoe
Rijk-dom
Ik ben geen bioloog, maar ook als onderwijskundige valt er dezer dagen veel te observeren op en rond de apenrots. Het regent alfa-mannetjes. Ze tuimelen massaal naar beneden en onderaan aangekomen is het huiliehuilie geblazen. Niet vanwege diep berouw of spijt dat ze het gekregen vertrouwen volledig, systematisch en gewetenloos hebben geschaad, niet omdat ze zich diep schamen voor hun omkopingspraktijken, stelselmatig mismanagement of ernstig falend toezicht. Maar om wat hén is aangedaan. Door de media die hen publiekelijk aan de schandpaal nagelden. Ex-directeur Möllenkamp van woningcorporatie Rochdale, om maar een voorbeeld te noemen, die zich graag verplaatste in een van zijn Mercedessen, maar liever nog in zijn Maserati, is naar eigen zeggen ‘door een hel gegaan’. Zielig, hè?
En precies dááraan herkent men de ware alfa-apen, de mannetjesputters, de onderkoningen. Ze vallen naar beneden, richten zich op en geven anderen de schuld van hun vernederende afgang. Dat zijn de echte! Zij die hun misstappen erkennen en excuses aanbieden, dat zijn mietjes. Die zullen de echte top ook nooit bereiken. Zij leren immers van hun fouten. En dat moet je niet willen. Want daar word je beter van. Maar niet rijker.
Bas van der Bruggen (2015)
Download deze column als PDF
Related posts
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.