Dagelijkse Archieven 15 december 2016

Anonimiseren: een dilemma bij praktijkgericht onderzoek

Willem de Vlaming (2016)

 

Is bescherming van de privacy van betrokkenen wel mogelijk in een verslag over een kleinschalig praktijkgericht onderzoek? En is publiceren wel wenselijk als het onderzoek gaat over een kwetsbaar traject van organisatie- of teamontwikkeling in een complexe en gevoelige context? Wat heeft voorrang bij praktijkgericht onderzoek: het delen van kennis en ervaring door de onderzoeker(s), of de privacy en veiligheid van betrokkenen?

 

Een korte overdenking

Anonimiseren? Nee tenzij, en doe het dan goed!
Anonimiseren is het volledig versleutelen van informatie zodat de identiteit van een persoon (of organisatie) niet herleidbaar is: ook niet met (heel) veel moeite. Dat vraagt dus meer dan pseudonimiseren: het vervangen van de naam van en een organisatie door X en de naam van de directeur door NN. Als de naam van de onderzoeker bekend is en deze werkzaam is binnen de organisatie waar het onderzoek heeft plaatsgevonden, dan is het achterhalen van de naam van de organisatie en sleutelfiguren een koud kunstje. Maar ook op basis van de literatuurlijst in een verslag, het CV van de onderzoeker of zijn publicatielijst, is vaak makkelijk te achterhalen over welke organisatie een onderzoek gaat.